Zaproszenie na błogosławieństwo dzieci i poświęcenie ziół i kwiatów

Sługa Boży Papież Jan Paweł II u kresu swego pontyfikatu, ogłaszając Rok Eucharystii, zachęcił nas do szczególnej modlitwy i adoracji Najświętszego Sakramentu: „Pozostawajmy długo na klęczkach przed Jezusem Chrystusem obecnym w Eucharystii, wynagradzając naszą wiarą i miłością zaniedbania, zapomnienie, a nawet zniewagi, jakich nasz Zbawiciel doznaje w tylu miejscach na świecie. W adoracji pogłębiajmy naszą osobistą i wspólnotową kontemplację, posługując się modlitewnikami, które czerpią inspirację ze słowa Bożego i z doświadczenia licznych dawnych i współczesnych mistyków. Także Różaniec, pojmowany w jego głębokim znaczeniu biblijnym i chrystocentrycznym, […] stanie się szczególnie odpowiednim sposobem kontemplacji eucharystycznej, realizowanej razem z Maryją i w Jej szkole”.

W ostatnim dniu dawnej oktawy Bożego Ciała /Do roku 1955 obowiązywała także oktawa,
w czasie której Chrystus Pan odbierał wyrazy przebłagania, hołdu, dziękczynienia i błagania. Na prośbę Episkopatu Polski w Polsce został zachowany zwyczaj obchodzenia oktawy, choć nie ma ona już charakteru liturgicznego. /przypomniana zostanie piękna tradycja poświęcania wianków . Wianki te wykonane są z ziół i kwiatów polnych (rozchodnik, macierzanka, niezapominajki, kwiat lipy, goździki polne, kopytnik itp.). Zieleń, a szczególnie zieleń wonnych ziół, które mają moc leczniczą, jest symbolem życia. Źródłem życia wiecznego jest Najśw. Sakrament, komunia, zjednoczenie z Jezusem - Dawcą Życia. Stąd uzewnętrznieniem, znakiem tej wiary jest wianek. Zgodnie z nią przecież sam Chrystus wręczy nam - według nauki św. Pawła - „niewiędnący wieniec chwały”. Wianki te zostaną poświęcone przez kapłana w kościele. Poświęcone wianki wierni zanoszą następnie do własnych domów i przechowują starannie przez cały rok, zawieszając je nad obrazem Matki Bożej lub na krzyżu.

Salezjanie - Różanystok