Standardy Ochrony Małoletnich w parafii pw. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Różanymstoku

Standardy Ochrony Małoletnich
w parafii pw. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Różanymstoku
 – podstawowe procedury postępowania

 Działając na podstawie art. 22b ustawy z 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich Proboszcz parafii pw. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Różanymstoku z dniem 6 sierpnia 2024 roku wprowadza do stosowania „Standardy Ochrony Małoletnich” (zwane dalej „Standardami”), których naczelnym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa małoletnim, dbałość o ich dobro, uwzględnianie ich potrzeb i podejmowanie działań w ich jak najlepszym interesie.

 Rozdział 1

Postanowienia ogólne

1.Celem Standardów Ochrony Małoletnich jest:

a)zwrócenie uwagi dorosłych, rodziców i podmiotów współpracujących na konieczność podejmowania wzmożonych działań na rzecz ochrony małoletnich przed krzywdzeniem;

b)określenie zakresu obowiązków przedstawicieli parafii w działaniach podejmowanych na rzecz ochrony małoletnich przed krzywdzeniem;

c)wypracowanie adekwatnej procedury do wykorzystania podczas interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia małoletnich;

d)wprowadzenie wzmożonej działalności profilaktyczno – wychowawczej w zakresie zapewnienia ochrony małoletnim przed przemocą.

2.Dorośli w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka krzywdzenia dziecka, monitoruje sytuację i dobrostan dziecka oraz stosuje zasady określone w Standardach.

3.Niedopuszczalne jest stosowanie przez dorosłych wobec dziecka jakiejkolwiek formy przemocy.

4.Ze Standardami zapoznawana jest wspólnota parafialna, a także małoletni i ich rodzice, zgodnie z procedurami określonymi w treści Standardów.

5.Proboszcz parafii wyznacza panią Iwonę Mergo Golatowską jako osobę odpowiedzialną za monitorowanie realizacji Standardów, reagowanie na sygnały ich naruszenia i modyfikowanie zapisów Standardów i prowadzenie rejestru interwencji, zgłoszeń.

6.Za monitoring bezpieczeństwa urządzeń teleinformatycznych z dostępem do Internetu, Proboszcz  czyni odpowiedzialnym Księdza Piotra Przesmyckiego.

Rozdział 2

Zasady bezpiecznych relacji dorosły – małoletni, w tym zachowania niedozwolone

1.Podstawową zasadą relacji między małoletnimi a dorosłymi jest działanie dla dobra małoletniego, z poszanowaniem jego godności, z uwzględnieniem jego emocji i potrzeb oraz w jego najlepszym interesie.

2.Dorośli działają wyłącznie w ramach obowiązującego prawa powszechnego, oraz swoich uprawnień i kompetencji.

3.Zasady bezpiecznych relacji  z dziećmi obowiązują wszystkich pracowników (kapłanów, katechetów, organistę, kościelnego, sprzątających), wolontariuszy, gości

4. Podstawowe standardy określające zasady, o których mowa w ust. 3 obejmują w szczególności:

1)Utrzymywanie profesjonalnej relacji z małoletnimi i reagowanie względem nich w sposób niezagrażający, adekwatny do sytuacji i sprawiedliwy wobec innych

2)Zachowanie cierpliwości i szacunku w komunikacji z małoletnimi, podkreślające zrozumienie dla uczuć przeżywanych przez nich, nie wymuszające zwierzeń na siłę i okazujące zainteresowanie, wsparcie i gotowość do rozmowy.

3)Nie zostawianie maloletniemu nieograniczonej wolności, wyznaczanie jasnych granic w postępowaniu i oczekiwań, egzekwując konsekwencje za ich nieprzestrzeganie, ucząc tym samym, że odpowiedzialność jest po stronie małoletniego, a konsekwencje wynikają z jego działania.

4)Reagowanie w sposób adekwatny do sytuacji i możliwości psychofizycznych małoletniego, w tym dostosowanie poziomu komunikacji do małoletniego ze specjalnymi potrzebami, w tym niepełnosprawnego.

5)Uwzględnianie potrzeb małoletniego oraz dostosowanie wymagań do indywidualnych potrzeb rozwojowych i możliwości psychofizycznych małoletniego

6)Równe traktowanie małoletnich bez względu na płeć, orientację seksualną, niepełnosprawność, status społeczny, kulturowy, religijny i światopogląd.

7)Fizyczny kontakt z małoletnim możliwy tylko jako odpowiedź na realne potrzeby w danym momencie, z uwzględnieniem jego wieku, płci, kontekstu kulturowego i sytuacyjnego. Na kontakt fizyczny (np. przytulenie) małoletni zawsze musi wyrazić zgodę.

8)Ustalanie reguł i zasad pracy w grupie, jasne określanie wymagań i oczekiwań wobec małoletniego, stanowcze reagowanie na zachowania niepożądane.

9)Udział dorosłych w doskonaleniu zawodowym w zakresie przeciwdziałania przemocy wobec małoletnich, komunikacji interpersonalnej, diagnozy czynników ryzyka, świadczących o możliwości stosowania przemocy wobec małoletniego.

10)Panowanie pracownika nad własnymi emocjami

5.W relacji dorosłych z małoletnimi niedopuszczalne jest w szczególności:

1)stosowanie wobec małoletniego przemocy w jakiejkolwiek formie, w tym stosowanie kar fizycznych, wykorzystywanie relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby);

2)zawstydzanie, upokarzanie, lekceważenie i obrażanie małoletnich;

3)podnoszenie głosu, krzyczenie, wywoływanie u nich lęku;

4)ujawnianie informacji wrażliwych (wizerunek, informacja o sytuacji rodzinnej, medycznej, prawnej itp.) dotyczących małoletniego wobec osób nieuprawnionych,

5)zachowywanie się w obecności małoletnich w sposób niestosowny, np. poprzez używanie słów wulgarnych, czynienie obraźliwych uwag oraz nawiązywanie w wypowiedziach do atrakcyjności seksualnej;

6)nawiązywanie z małoletnim jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych, ani składanie mu propozycji o nieodpowiednim charakterze, kierowanie do niego seksualnych komentarzy, żartów, gestów oraz udostępnianie małoletnim treści erotycznych i pornograficznych, bez względu na ich formę

7) utrwalanie wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych pracownika;

8)proponowanie małoletnim alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji psychoaktywnych, spożywanie ich wspólnie z małoletnimi lub w ich obecności;

9)zapraszanie małoletnich do swojego miejsca zamieszkania.

Rozdział 3

Zasady bezpiecznych relacji małoletni – małoletni, w tym zachowania niedozwolone

1.Podstawową zasadą relacji między małoletnimi i między pełnoletnimi i niepełnoletnimi jest działanie z szacunkiem, uwzględniające godność i potrzeby małoletnich.

2.Standardem jest tworzenie atmosfery życia parafialnego, które promuje tolerancję i poczucie odpowiedzialności za swoje zachowanie.

3.Małoletni angażowani są w działania, w których mają możliwość aktywnego uczestniczenia, podejmowania współdziałania i rozwijania podejścia zespołowego, w tym kształtującego pozytywne relacje z rówieśnikami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

4.Niedozwolone jest w szczególności:

a)stosowanie przemocy wobec jakiegokolwiek małoletniego, w jakiejkolwiek formie;

b)używanie wulgarnego, obraźliwego języka;

c)upokarzanie, obrażanie, znieważanie

d)zachowanie w sposób niestosowny, tj. używanie wulgarnych słów, gestów, żartów, kierowanie obraźliwych uwag, w tym o zabarwieniu seksualnym;

e)stosowanie zastraszania i gróźb;

f)utrwalanie wizerunku innych  poprzez nagrywanie (również fonii) i fotografowanie bez uzyskania zgody i w sytuacjach intymnych, mogących zawstydzić;

g)udostępnianie między małoletnimi substancji psychoaktywnych i używanie ich w swoim otoczeniu.

 Rozdział 4

Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu

1.W parafii powołana jest funkcja administratora sieci (zgodnie z rozdziałem 1 ust. 6), który odpowiedzialny jest za instalowanie i aktualizowanie przynajmniej raz w miesiącu programów antywirusowych i zapór sieciowych w celu ochrony systemów przed atakami złośliwego oprogramowania i blokowania na komputerach parafialnych materiałów niedostosowanych do wieku.

Rozdział 5

Procedury ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi w Internecie
oraz utrwalonymi w innej formie

I.Niebezpieczne treści (materiały pornograficzne, promujące nienawiść, rasizm, ksenofobię, przemoc, zachowania autodestrukcyjne)

 1.Treści nielegalne lub niezgodne z regulaminem danej strony zgłaszane są administratorom strony.

2.W przypadku zgłoszenia o dostępie do treści nieodpowiednich, administrator sieci ustala okoliczności zdarzenia, podejmując próbę ustalenia sprawcy i świadków incydentu, a także zabezpiecza dowody, konfiguruje zabezpieczenia sieci parafialnej, by na nowo zablokować dostęp do niewłaściwych treści. Z poczynionych ustaleń sporządza Kartę przebiegu interwencji.

3.Jeśli treści niebezpieczne dotyczą osób niezwiązanych z parafią, proboszcz zgłasza zdarzenie odpowiednim służbom (sądowi rodzinnemu lub Policji), przekazując zabezpieczone materiały.

4.Współpraca z organami ścigania lub sądem rodzinnym obligatoryjnie musi zaistnieć w przypadku naruszenia zakazu rozpowszechniania materiałów pornograficznych z udziałem małoletniego (osoby poniżej 18 roku życia – art. 202 § 3 kodeksu karnego) oraz treści propagujących publicznie faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołujących do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych (art. 256 i art. 257 kodeksu karnego).

   II.Ochrona wizerunku

 1.W miarę możliwości fotografowane są grupy małoletnich, a nie pojedyncze osoby.

2.Zdjęcia i nagrania nie są podpisywane informacjami identyfikującymi małoletniego z imienia i nazwiska.

 III.Naruszenie prywatności

1.Informacja o zagrożeniu naruszeniem prywatności w parafii powinna zostać niezwłocznie przekazana administratorowi systemów informatycznych i proboszczowi parafii, którzy podejmują natychmiastowe działania w celu zabezpieczenia danych i ograniczenia dalszego dostępu do informacji niejawnych.

2.Następnie należy ustalić okoliczności zdarzenia, poprzez dokładne udokumentowanie pozyskanych informacji i skontaktować się z ekspertem ds. bezpieczeństwa cyfrowego.

3.W przypadku poważniejszych zagrożeń i w sytuacji, gdy naruszenie prywatności jest spowodowane przez osoby spoza parafii, należy nawiązać współpracę z organami ścigania.

 IV.Cyberprzemoc

 1.Małoletni, który stał się ofiarą lub świadkiem cyberprzemocy (wyśmiewania, poniżania  przy użyciu technologii cyfrowych, obraźliwych komentarzy, rozpowszechniania wizerunku, manipulowania zdjęciami itp.) powinien zgłosić sytuację do osoby dorosłej, związanej z parafią, do Katechety. Zgłoszenia może dokonać także świadek cyberprzemocy.

2.Osoba, do której dotarła informacja próbuje ustalić okoliczności zdarzenia, zebrać dowody i postępować zgodnie z procedurami.

3.O zdarzeniu poinformowani zostają rodzice, którzy wspólnie z administratorem sieci i koordynatorem ds. Standardów ustalają, czy sytuacja wymaga powiadomienia organów ścigania.

Rozdział 6

Zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia

1.Celem planu wsparcia jest przede wszystkim:

a)zainicjowanie działań interwencyjnych we współpracy z innymi instytucjami, jeśli istnieje taka konieczność;

b)współpraca z rodzicami w celu powstrzymania krzywdzenia małoletniego i zapewnienie mu pomocy;

c)diagnoza, czy konieczne jest podjęcie działań prawnych;

2.W ustalaniu planu wsparcia uczestniczy małoletni, jego rodzice i zespół pomocy psychologiczno – pedagogicznej – każda z tych osób otrzymuje zadania do wykonania w określonym czasookresie.

3.Działania koordynuje i monitoruje proboszcz, w tym podejmuje też działania wspólnie z instytucjami.

4.Plan wsparcia uwzględnia:

a)działania interwencyjne, mające na celu zapewnienie małoletniemu bezpieczeństwa, w tym zgłoszone podejrzenie popełnienia przestępstwa zgłoszone do organów ścigania;

b)formy wsparcia oferowane przez parafię;

c)zaproponowane formy specjalistycznej pomocy, jeśli istnieje taka potrzeba.

5.Planem wsparcia należy objąć także rodzeństwo pokrzywdzonego

6.Plan wsparcia małoletniego funkcjonuje równolegle z podejmowanymi działaniami interwencyjnymi, a jego naczelną zasadą jest obserwacja, zapewnienie  warunków do uzyskania wielospecjalistycznej pomocy,  udzielanie wsparcia rodzicom i współpraca międzyinstytucjonalna.

7.Plan wsparcia małoletniego ustalany jest również w sytuacji, gdy inicjatorem działań interwencyjnych jest inna instytucja (procedura „Niebieskie Karty”, uzyskanie informacji o krzywdzeniu od organów ścigania lub sądu itp., współpraca z OPS).

8.W przypadku realizacji procedury „Niebieskie Karty”, plan wsparcia małoletniego tożsamy jest z ustaleniami poczynionymi w grupie diagnostyczno – pomocowej.

9.Plan wsparcia małoletniego obejmuje różne formy pomocy, w tym prawną, psychologiczną, socjalną i medyczną, uwzględniając współpracę interdyscyplinarną w tym zakresie.

10.Plan wsparcia małoletniego nie kończy się wraz z końcem procedury prawnej.

Rozdział 7

Zasady i sposób udostępniania personelowi, małoletnim i ich opiekunom
polityki do zaznajomienia i stosowania
oraz zasady aktualizacji i przeglądu Standardów

1.Wszelkie procedury i dokumenty związane z wprowadzeniem Standardów są udostępniane parafianom, małoletnim i ich rodzicom podczas zapoznawania i zobowiązania do stosowania (zgodnie z poniższymi zasadami), a następnie na żądanie w dowolnym momencie. Dokumenty te można również znaleźć na stronie internetowej parafii.

2.Wersja skrócona Standardów (dla małoletnich) dostępna jest na tablicy ogłoszeń, w kancelarii parafialnej

3.Małoletni zapoznawani są ze Standardami podczas  różnych spotkań  w miesiącu wrześniu każdego roku.

4.Wprowadzone zmiany w Standardach zatwierdza i przedstawia pracownikom, rodzicom i małoletnim proboszcz parafii.

 Rozdział 8

Przepisy końcowe

1.Standardy wchodzą w życie 14 sierpnia 2024 roku.

2.Ogłoszenie następuje poprzez zamieszczenie Standardów na stronie internetowej parafii, wywieszenie na tablicy ogłoszeniowej oraz umiejscowienie w kancelarii parafialnej.