Nowy Błogosławiony Rodziny Salezjańskiej

W sobotę 19 października w Budapeszcie na Węgrzech odbyła się Uroczystość Beatyfikacji Koadiutora Stefana Sandora Salezjanina.

Uroczystościom przewodniczył Kardynał Angelo Amato SDB Prefekt Kongregacji do spraw Kanonizacyjnych.

Podziwiany przez przyjaciół 

Stefano Sandor urodził się w Szolnok na Węgrzech, 26 listopada 1914 roku. Był najstarszym z trzech synów Stefano i Marii Fekete. Ojciec pracował na kolei, zaś matka zajmowała się domem. Rodzice wychowywali synów w duchu głębokiej wiary katolickiej. Stefano ukończył studia na miejscowym uniwersytecie, zdobywając dyplom z metalurgii. Jako dziecko był podziwiany przez kolegów, zawsze radosny, zdyscyplinowany i serdeczny. Często przebywał w towarzystwie rówieśników. Był ich przywódcą, zupełnie jak niegdyś młody Janek Bosko dla chłopaków w Chieri. Dając swój własny przykład, pomagał młodszym braciom w nauce i modlitwie. Podczas bierzmowania przyjął imię Piotr, przyrzekając naśladować przykład św. Piotra.

Poznał Księdza Bosko w Biuletynie Salezjańskim

Codziennie służył do Mszy Świętej i przyjmował Komunię Świętą w kościele franciszkańskim. Czytając Biuletyn Salezjański natknął się na opis ks. Bosko. Przedstawił kierownikowi duchowemu pragnienie wstąpienia do Zgromadzenia Salezjańskiego. Po rozmowie z rodzicami, spotkał się z ich sprzeciwem. Chcieli, aby zrezygnował z tego pomysłu, jednak Stefano zdołał ich przekonać, że jest to jego życiowe powołanie. W 1936 roku został przyjęty do Clarisseum, gdzie przez kolejne dwa lata odbywał aspirantat. Tam też, w drukarni „Don Bosco”, odbył kurs drukarski. Następnie rozpoczął nowicjat, który musiał przerwać ze względu na obowiązek podjęcia służby wojskowej.

Wzór nauczyciela

W roku 1939 ponownie rozpoczął nowicjat, po czym 8 września 1940 roku złożył pierwszą Profesję Zakonną. Został skierowany do Clasisseum, gdzie natychmiast rozpoczął uczyć przedmiotów zawodowych. Był asystentem w Oratorium, gdzie odznaczał się wielką kompetencją i entuzjazmem. Rozwinął lokalną grupę Młodych Pracowników Katolickich, która stała się najlepszą grupą w okręgu. Na wzór ks. Bosko, Stefano stał się wzorem nauczyciela. W roku 1942 dostał powołanie do walki na froncie, gdzie zdobył srebrny medal za okazane męstwo. W wojskowych okopach stworzył coś na wzór oratorium, gdzie dodawał młodym żołnierzom odwagi na wzór salezjański.

Mistrz drukarstwa, Koadiutor

Pod koniec Drugiej Wojny Światowej zajął się odbudową moralną i materialną społeczeństwa, zwłaszcza ubogiej młodzieży, którą gromadził wokół siebie, ucząc ich zawodu. 24 lipca 1946 roku złożył śluby wieczyste, jako Brat Zakonny – Koadiutor. W roku 1948 zdobył tytuł Mistrza drukarstwa. Po ukończeniu nauki, uczniowie Stefano byli zatrudniani w najlepszych drukarniach nie tylko miasta, ale i całego kraju.

Proces męczeństwa

Rozpoczął się czas prześladowań Szkół Katolickich i Stefano musiał zakończyć naukę drukarstwa. Sam jednak nadal tam pracował. Musiał jednak uciekać i skryć się w domu salezjańskim. Pod fałszywym nazwiskiem podjął pracę w drukarni państwowej.W lipcu 1952 roku został aresztowany. Po wyjściu rankiem do pracy, współbracia nigdy więcej go nie widzieli. Proces jego męczeństwa został rozpoczęty w Budapeszcie 24 maja 2006 roku.

(informacje ze strony: www.sdb.org)