Aktualności

 Słowo pasterskie Arcybiskupa Edwarda Ozorowskiego Metropolity Białostockiego  na nowy Rok duszpasterski 2015/2016

Umiłowani w Chrystusie Panu! Rozpoczynamy nowy rok duszpasterski w Polsce. Określają go: 1050 rocznica chrztu Polski i rozporządzenie papieża Franciszka, aby był to rok obchodów „Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia”. Są to dwa punkty widzenia jednej rzeczywistości, szczególnie bliskie nam Polakom. Rozważmy więc na co one wskazują.

We wtorek 24 listopada 2015 roku, serdecznie zapraszamy na spotkanie Salezjanów Współpracowników. Rozpoczęcie spotkania modlitwą różańcową o godzinie 16.30, nastepnie Msza Święta i spotkanie formacyjne.

W sobotę 21 listopada w Bazylice w Różanymstoku obchodzimy Uroczystość Ofiarowania NMP. Jest to dzień Odpustu! Msze Święte o godzinie 7.30, 9.00 i 17.00. Serdecznie zapraszamy do wspólnej modlitwy!

W sobotę 14 listopada serdecznie zapraszamy na Różanostocki Wieczernik Modlitwy. Rozpoczęcie o godzinie 10.30 modlitwą różańcową. O godzinie 11.00 adoracja Najświętszego Sakramentu, o 12.00 Eucharystia. O godzinie 14.30 nabozeństwo do Bożego Miłosierdzia. Zakończenie około godziny 15.30.

 Umiłowani w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia! Słowo Boże ukazuje dzisiaj szczególną bliskość i zatroskanie Boga o ludzi prostych, pozbawionych środków do życia i zagrożonych w swojej egzystencji. Chrystus koncentruje naszą uwagę na ubogiej i pokornej wdowie oraz jej ofiarnym geście, w którym zawiera się także całkowite zaufanie Bogu. Ona nie ma dokąd iść, więc przychodzi do Boga i oddając Mu wszystko, poddaje się Jego Opatrzności. Ufa bezgranicznie dobroci Boga i powierza Mu całe swe życie. Słowo Boże jest zawsze żywe i aktualne. Dziś, gdy przeżywamy Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym, to ewangeliczna wdowa jawi się jako obraz prześladowanego Kościoła. Patrząc na ubogą wdowę, musimy zobaczyć w niej miliony naszych braci i sióstr prześladowanych za wiarę w Chrystusa. Musimy ich zobaczyć, tak jak Chrystus dostrzegł w świątyni ignorowaną przez wszystkich ubogą i pokorną wdowę. Nie możemy nie zauważyć brata, który cierpi jak Chrystus i dla Chrystusa. Zachowalibyśmy się wówczas jak bliscy Chrystusa, którzy w czasie Jego męki i śmierci obojętnie „stali z daleka” (por. Łk 23,49). Do nas samych odnosiłyby się wówczas słowa Psalmisty, który żali się przed Bogiem: „Przyjaciele moi i sąsiedzi stronią od mojej choroby i moi bliscy trzymają się z daleka” (Ps 38,12).