Droga Krzyżowa w Różanymstoku

Droga krzyżowa

Geneza

Praktyka drogi krzyżowej zrodziła się wiele wieków temu w Jerozolimie, gdy ludzie pragnęli zrozumieć i głęboko przeżywać Mękę Zbawiciela. To nabożeństwo nawiązuje do przejścia Chrystusa od pretorium Piłata na górę Golgotę. W Piśmie Świętym nie znajdziemy dokładnej trasy drogi krzyżowej, a jedynie 9 z 14 stacji Męki Pańskiej (por. Mt 27,22-61; Mk 15,1-47; Łk 23,13-56; J 19,1-42). Szczególnie mocno nabożeństwo to rozwinęło się w średniowieczu, kiedy franciszkanie oprowadzając pątników, zatrzymywali się przy stacjach przedstawiających historię śmierci Jezusa. Pewien Holender, Adrichomius, przełożony klasztoru św. Barbary w Delft, ułożył cykl drogi krzyżowej w 12 stacjach wraz z komentarzem. Pod koniec XVI wieku ta forma nabożeństwa rozszerzyła się na całą Europę. W XVII wieku dodano dwie ostatnie stacje i do dziś Męka Pańska rozważana jest w 14 stacjach:

stacja 1 – Jezus na śmierć skazany,
stacja 2 – Jezus bierze krzyż na swoje ramiona,
stacja 3 – Jezus upada po raz pierwszy pod krzyżem,
stacja 4 – Jezus spotyka swoją Matkę,
stacja 5 – Szymon Cyrenejczyk pomaga Jezusowi nieść krzyż,
stacja 6 – Weronika ociera twarz Jezusowi,
stacja 7 – Jezus upada po raz drugi pod krzyżem,
stacja 8 – Jezus pociesza płaczące niewiasty,
stacja 9 – Jezus upada po raz trzeci pod krzyżem,
stacja 10 – Jezus z szat obnażony,
stacja 11 – Jezus do krzyża przybity,
stacja 12 – Jezus umiera na krzyżu,
stacja 13 – Jezus zdjęty z krzyża,
stacja 14 – Jezus do grobu złożony.

Obecnie bardzo często pojawia się także 15 stacja, tj. Zmartwychwstanie, która nadaje sens całej ofierze Jezusa.

W czasie jednej z Dróg Krzyżowych bł. Jan Paweł II modlił się: „Panie, z Twojego Krzyża promieniuje światło. W Twojej śmierci zostaje zwyciężona nasza śmierć, a my otrzymujemy nadzieję zmartwychwstania. Trwając przy Twoim Krzyżu, oczekujemy z ufnością Twojego powrotu, Panie Jezu, nasz Odkupicielu!” (28 marca 1997 r.)

Salezjanie - Różanystok