Zaproszenie na Uroczystości Odpustowe w Różanymstoku
Rozkład Mszy Św. i Nabożeństw
* Niedziela Zesłania Ducha Świętego – 27 .V. 2012 r.
7:30, 9:00, 10:30, 11:45, 16:00.
15:30 Adoracja Najświętszego Sakramentu i nabożeństwo majowe
* N.M.P MATKI KOŚCIOŁA - 28 .V. 2012 r.
7:30, 9:00, 10:30, 11:45, 19:00
18:30 Nabożeństwo majowe
* Nabożeństwo Czterdziestogodzinne – 29. V. 2012 r.
7:30,9:00,19:00
18:30 Nabożeństwo majowe
* Środa „Gradowa” Msze św. o urodzaje – 30. V. 2012 r.
Kapłani w różnych miejscowościach naszej parafii sprawują Msze Św.
Msza Św. w kościele tylko o godz. 19:00
Zesłanie Ducha Świętego
- według Dziejów Apostolskich wydarzenie, które miało miejsce 50 dni po Święcie Paschy (49 dni po Wielkiej Nocy). Na zebranych w wieczerniku apostołów i Maryję zstąpił Duch Święty. Apostołowie zaczęli przemawiać w wielu językach oraz otrzymali inne dary duchowe — charyzmaty. Wydarzenie to zostało zapowiedziane przez Jezusa przed Jego Wniebowstąpieniem. Zesłanie Ducha św. uważa się za początek Kościoła. Bóg został objawiony w Starym Testamencie, Syn nauczał osobiście na Ziemi, zaś proces Objawiania zakończyło Zesłanie Ducha Świętego. Dzień zesłania Ducha Świętego, zwany też Pięćdziesiątnicą (Pentecoste), potocznie Zielonymi Świątkami jest w chrześcijaństwie świętem ruchomym. Jest to jedno z najważniejszych świąt, obchodzone szczególnie w krajach protestanckich; np. w niektórych krajach związkowych Niemiec święto Pięćdziesiątnicy obchodzi się przez dwa dni.
Zielone Świątki
to polska ludowa nazwa kościelnego święta Zesłania Ducha Świętego. W zależności od regionu nazywane są też sobótkami (południowa Polska) lub palinockami (Podlasie).
Ludowe obyczaje związane z Zielonymi Świątkami mają swe źródła w obrzędowości pogańskiej. Wpisane są w rytm przyrody, oczekiwanie nadejścia lata. Ich archetypem są magiczne praktyki, które miały oczyścić ziemię z demonów wodnych, odpowiedzialnych wiosną za proces wegetacji. Działania te miały zapewnić obfite plony. W tym celu palono ognie, domy przyozdabiano zielonymi gałązkami, tatarakiem, kwiatami. Zasiane pola obchodziły procesje, niesiono chorągwie i obrazy święte, śpiewano przy tym pieśni nabożne. Bydło okadzano dymem ze spalonych święconych ziół, przystrajano wieńcami i kwiatami, a po grzbietach i bokach toczono jajka. Zielone Świątki szczególnie były popularne wśród pasterzy, którzy ucztowali i tańczyli przy ogniu. Zwyczaj ten do dzisiaj jest popularny wśród górali zagórzańskich i Podhalan, w sobótkową noc na wielu wzgórzach palą się widoczne z daleka ogniska.
Zielone Świątki (po grecku πεντεκοστή (ἡμέρα)) są 10 dniem po wniebowstąpieniu Chrystusa; święto powstało z żydowskiej uczty Schawuot (uczta tygodniowa). Jako chrześcijańskie święto są Zielone Świątki napomknione dopiero w 130 roku. Zielone Świątki są także świętem religijnym, które wcześniej określane było jako (Narodziny Kościoła). Podczas tego święta nastąpiło przepowiedziane przez Chrystusa zstąpienie Ducha Świętego, a zarazem jest to uroczyste zakończenie okresu wielkanocnego.
Źródło: "http://pl.wikipedia.org/ "
Nabożeństwo czterdziestogodzinne
nawiązuje do tradycyjnego przebywania Jezusa w grobie przez 40 godzin. Są źródła, które każą szukać inspiracji w biblijnym obrazie czterdziestodniowego postu i modlitwy Chrystusa na pustyni. Trudno określić czas powstania tej formy adoracji. Prawdopodobnie jej początek sięga końca XVI wieku. Niełatwo również ustalić, kto tę formę modlitwy zapoczątkował. Historycy liturgii przypisują jej autorstwo jezuitom. Są też tacy, którzy wskazują na św. Filipa Nereusza (1515-1595) albo na św. Antoniego Marię Zaccarię (1502-1539).
Z czasem nabożeństwo przyjęło formę modlitwy błagalnej i ekspiacyjnej jako wynagrodzenie za grzechy . Polega ono na całodziennej adoracji Najświętszego Sakramentu. Zazwyczaj rozpoczyna się po ostatniej Mszy św. dopołudniowej w niedzielę, jest każdorazowo przerywane na czas sprawowania Eucharystii oraz w nocy, a kończy się we wtorek wieczorem. Celem tego nabożeństwa jest pogłębienie więzi wierzących z Chrystusem obecnym w Sakramencie Ołtarza - obecnym na sposób trwały w przechowywanym w tabernakulum Chlebie Eucharystycznym.
Adoracja wywodzi się więc od Mszy św. i do niej ma prowadzić, jako do źródła i szczytu. Dlatego nabożeństwo czterdziestogodzinne powinno rozpocząć się od uroczyście celebrowanej Liturgii Eucharystii i w ten sam sposób się zakończyć. W tej formie adoracji powinna uczestniczyć cała parafia, a więc wszystkie jej grupy wiekowe, wszystkie stany i grupy istniejące w ramach wspólnoty parafialnej.
Salezjanie - Różanystok