Wieczór Pieśni Wielkopostnych i Pasyjnych

8 marca 2013 roku, w pierwszym dniu Parafialnych Rekolekcji Wielkopostnych w Różanostockim Sanktuarium odbył się Wieczór Pieśni Wielkopostnych i Pasyjnych.  Stanowił on też oryginalną formę rozpoczęcia Rekolekcji Wielkopostnych przez Stowarzyszenie Salezjanów Współpracowników (SSW) z Prowincji Warszawskiej.

Po raz trzeci w Roku Wiary przybył do Różanegostoku Bartek Jaskot. Towarzyszyli mu Tomasz Chlebowski grający na instrumentach klawiszowych i Łukasz Romański na instrumentach perkusyjnych.

Ich występ w bazylice Ofiarowania NMP rozpoczął się o godzinie 19.00. Poprzedziło go wprowadzenie proboszcza ks. Adama Wtulicha sdb, który podkreślił znaczenie krzyża, jako znaku zbawienia a także wyrazu sprzeciwu człowieka porażonego grzechem, wobec Syna Bożego, który przyszedł na świat, aby go odkupić i zbawić.

Tego wieczoru zgromadzeni w kościele byli uczestnikami i słuchaczami wokalnej oraz instrumentalnej formy adoracji krzyża ustawionego w prezbiterium przed ołtarzem soborowym. Usłyszeć można było nową, poruszającą interpretację znanych śpiewów wykonywanych w Wielkim Poście. Niesamowite wrażenie zrobił oryginalny instrument perkusyjny, którym był drewniany pień z kilkoma wbitymi ogromnymi gwoździami oraz 2-kilogramowy młotek a posłużył on do wytworzenia odgłosu przybijania Chrystusa do krzyża podczas pieśni pasyjnej.

Na koncert przybyli parafianie różanostoccy, mieszkańcy Dąbrowy Białostockiej, współpracownicy salezjańscy miejscowi oraz z Kutna Woźniakowa, Łodzi, Sępopola, Sokołowa Podlaskiego, Suwałk, Warszawy i Żyrardowa.

Zwieńczeniem Wieczoru była msza św. koncelebrowana przez ks. proboszcza, ks. Henryka Bonkowskiego sdb z Warszawy, Delegata Inspektorialnego SSW i ks. Jacka Szymborskiego sdb z Sępopola. Homilię wygłosił rekolekcjonista ks. dr Piotr Sosnowski sdb, dyrektor domu przy Salezjańskich Dziełach Wychowawczych w Różanymstoku. Ze względu na Rok Wiary tematyką jego przekazu na kolejne trzy dni rekolekcji były wiara, nadzieja i miłość. Wieczorna nauka ks. Piotra koncentrowała się na zagadnieniu wiary, jako sposobie przeżywania życia człowieka w relacji do siebie samego, bliźniego, oraz Chrystusa i Jego krzyża. Nawiązując do kolejnych homilii wskazał na znaczenie nadziei w egzystencjalnej codzienności i procesie zbawienia oraz miłość, jako główny przymiot Boga.

Podczas Wieczoru można było skorzystać z sakramentu pokuty. Jego zakończenie stanowił Apel Jasnogórski.

Tadeusz Możejko SSW