Sanktuarium Maryjne w Różanymstoku - salezjanie

Dziękuję za piękny śpiew, w czasie poniedziałkowego nabożeństwa, coś cudownego był w nim obecny prawdziwy BÓG i to się czuło. Dziękuję raz jeszcze, wyrazy szacunku i podziwu.

Najcieplej dziękujemy scholi z Różanegostoku pod kierownictwem Księdza Mariusza i Siostry Anny za piękny program kolędniczy, z którym przyszli do naszych różanostockich domów i przedłużyli świąteczną radość swoim śpiewem i zapałem. Wspaniałe zaangażowanie naszych młodych parafian jest najlepszą gwarancją na przyszłość. Cz. i W. Hukałowiczowie

Gratulacje i podziękowania za homilię ks. Sosnowskiego na Mszy św. Rezurekcyjnej!

Potrzebowałam bardzo duchowego szczerego przeżycia, szukałam sposobu na to by tak naprawdę poczuć bliskość Boga w moim życiu. Myślałam o wzięciu udziału w ekstremalnej drodze krzyżowej ze Świętej Wody do Sokółki dziś w nocy ale nie wiem czy zabrakło mi odwagi, czy nie czułam się na siłach, nikt z moich bliskich ani znajomych nie podjął się iść ze mną i sama nie poszłam. Byłam za to dziś na drodze krzyżowej w Różanymstoku i bardzo się cieszę. To co przeżyłam było tym czego szukałam. Stałam pod krzyżem i łzy same leciały mi po policzkach.... Dziękuję za to cudowne przeżycie. Nie przeżyłam w życiu żadnej drogi krzyżowej tak mocno jak dziś, każde słowo miało wielkie znaczenie. Dziękuję za te cudowne słowa do wiernych. Niby zwyczajne, ciepłe, normalne ale miały wielką moc. I bardzo się cieszę, że kres tej drogi był pod krzyżem na cmentarzu, pozwoliło to naprawdę poczuć ból, smutek, żal ale i wielkość Boga . Dziś mam też urodziny i to są bardzo piękne urodziny z duchowym prezentem, który ma dla mnie ogromną wartość. Szczerze z całego serca dziękuję.

Dziś w tę wyjątkową noc, gdy „zamykamy jedną księgę a otwieramy następną” wielu z nas pomimo wielobarwnych fajerwerk i migających świateł telewizorów wybrało się do Różanostockiego Sanktuarium. Ujmująca atmosfera dotykała serca już godzinę przed Pasterką, kiedy to w półmroku, przy rozproszonych światełkach choinkowych w centrum promieniowała OBECNOŚĆ, która ciałem się stała i pragnie zamieszkać między nami. To Ona pociągała ku sobie i wszyscy jakoś tak intuicyjnie szukali miejsca bliżej… I oto północ… granica czasów… a pośrodku stanął Bóg i błogosławił… i nikt już nie słyszał odgłosów petard i nie szukał w oknach szybko gasnących gwiazd. Błogosławił każdego, kto wzywał Jego imienia a wiara, nadzieja i miłość rosły w sercu człowieka… Msza święta – dziękczynienie – ma się wrażenie, że nikt nie miał wątpliwości, gdy mocnym głosem wypowiadano credo. Siła tego wyznania była tak mocna, że nawet ten kto milczał, był nim przenikniony. Tak często jestem w Kościele, ale dopiero dzisiaj tak w pełni poczułam wspólnotę - jeden duch i jedno serce. Dziękuję ks. Proboszczowi i wszystkim Księżom, że w naszym Kościele możemy czuć się dobrze i Was „…niech Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad Wami, niech Was obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku Wam swoje oblicze i niech Was obdarzy pokojem”.

Dziękuję Matce Bożej,że mogłam być ze swoją pielgrzymką w Różanymstoku. Choć byliśmy tam tylko chwilkę,to wiem ,że chciałabym tam jeszcze raz zawitać. Ze wszystkich miejsc ,które zwiedziliśmy na Polesiu i Mazurach, to miejsce utkwiło mi najbardziej w pamięci. Moje serce wciąż tu powraca. Może kiedyś, jak Bóg da odwiedzę moją Kochaną Mamę z całą swoją rodziną. Jej obraz wisi już w naszym domu. Kiedy na niego spoglądam,czuję się jakbym stała w jej domu w Różanymstoku. Matka Boża wybiera zawsze śliczne miejsca,bo chce ,aby jej dzieci czuły się w nich dobrze. Niech Dobry Bóg błogosławi ojcom Salezjanom, a Matka Boża obdarza łaskami, bo są wspaniałymi gospodarzami. Bóg Zapłać! Pozdrawiam.

Wczoraj byliśmy w Różanymstoku m.in. w intencji o uzdrowienie synka. Złożyliśmy hołd Bożej Rodzicielce i Janowi Pawłowi II. Dostaliśmy obrazek z Matką Boską i kawałek płótna ze Świętego Obrazu. Po powrocie rozpoczęta została Nowenna do Matki Bożej Wspomożycielki Różanostockiej. Dziś - wychodząc na balkon - poczułam silny zapach róż. Czyżby Matka Boża nas odwiedziła? :)

w tym sanktuarium jest cudowna energia. po prostu raz po raz chce się tu wrócić . tu czuje się jak w domu.Za każdym razem gdy tu przyjeżdżam czuje wewnętrzny spokój.

Za każdym razem gdy tu przyjeżdżam czuje wewnętrzny spokój.

27 września 2012 roku dzięki inicjatywie naszego księdza odwiedziliśmy sanktuarium Maryjne w Różanymstoku. Jestem szczęśliwa że tam byłam.Słyszałam że tam jest pięknie ale trzeba być żeby to przeżyć. Naprawdę jeszcze mam zamiar tam pojechać gdy tylko będzie okazja, człowiek wraca taki odmieniony jakiś wyciszony wszystkie problemy wydają się takie nieważne mało istotne. Tak więc zachęcam do odwiedzenia tego Sanktuarium. Szczęść Boże.